ADHD – nadpobudliwość psychoruchowa

Objawy ADHD są trudne do zaakceptowania przez otoczenie, dlatego dzieci, bez mądrego pokierowania przez dorosłych, będą izolować się od nadpobudliwych rówieśników lub popadać z nimi w częste konflikty. Rodzice dzieci z zespołem hiperkinetycznym są bardzo często postrzegani przez pozostałych jako osoby, które nie potrafiły dobrze wychować swoich pociech lub oskarżani są o zbyt liberalny sposób postępowania z nimi. Stąd z niepokojem przychodzą na rozmowy z wychowawcą, a jeszcze większy towarzyszy im przed zebraniami klasowymi.

Nierzadko dzieci z ADHD są obwiniane za własne i cudze błędy oraz wszelkie konflikty i niewłaściwe postępowanie całej klasy. Do skrajnych przypadków należą próby wywierania nacisków na rodziców dziecka nadpobudliwego i dyrekcję szkoły, aby spowodowali przeniesienie ucznia do innej klasy, a najlepiej innej szkoły. Wynika to z nieznajomości problemu, niepokoju o bezpieczeństwo własnych dzieci, ale także z przeświadczenia o słuszności działań zmierzających do odseparowania uczniów sprawiających kłopoty wychowawcze w oddzielnych, specjalnie do tego przeznaczonych placówkach, w których będą zajmować się nimi odpowiedni pedagodzy.
W polskim systemie oświaty nie przewidziano szkół dla dzieci z – i jest to uzasadnione pod każdym względem.

  • Zespół hiperkinetyczny diagnozuje się u dzieci w normie intelektualnej, a wiele z nich charakteryzuje się wysokim współczynnikiem inteligencji. To zaburzenia uwagi są częstą przyczyną osiągania przez nie niższych od potencjalnie możliwych wyników.
  • Dla przygotowania dziecka do życia w społeczeństwie konieczny jest trening w postaci współdziałania w grupie szkolnej. Dotyczy to także pozostałych jej członków, bowiem dzieci na swojej drodze życiowej spotkają ludzi o rozmaitych temperamentach i powinny być na to przygotowane.




Relatywne: Inne: Zobacz też: http://www.poradniki.zgora.pl

Opinie i komentarze na forum