Powstanie klasycznej ekonomii

Zmierzch merkantylizmu i powstanie klasycznej ekonomii politycznej stanowi następny etap w rozwoju ekonomii politycznej (od połowy XVII wieku do drugiej połowy XVIII). Etap ten odpowiada powstaniu kapitału przemysłowego w postaci prostej kooperacji i jego przejściu do manufaktury. Walka na tym etapie rozwoju jest skierowana nie tylko przeciw instytucjom średniowiecznym, lecz także przeciw teorii merkantylizmu.

W drugiej połowie XVIII wieku ukazuje się w Anglii Bogactwo naro­dów Smitha, we Francji prace Quesnaya i Turgota; merkantylizmowi zadano miażdżący cios, klasyczna zaś ekonomia polityczna — opierająca się na wzroście kapitału przemysłowego — zajmuje dominujące stanowisko. Dzieje się to w przede dniu przewrotu przemysłowego w Anglii i rewolucji burżuazyjnej we Francji. Oto trzeci etap rozwoju ekonomii politycznej. Kończy go w epoce prze­wrotu przemysłowego i rewolucji francuskiej Ricardo w Anglii i Sismondi we Francji.

Aż do tego punktu ekonomia polityczna pozostając ekonomią burżuazyjną rozwija się po linii wstępującej. Nauka Ricarda uzbraja burżuazję przemysłową do walki z obszarnikami (landlordarni), sprzeczności zaś między pracą a kapitałem nie przybrały jeszcze charakteru otwartej walki klas. Proletariat był w tym okresie jeszcze „klasą w sobie”, nie zaś „klasą dla siebie”.





Relatywne: Inne: Zobacz też: http://www.poradniki.zgora.pl

Opinie i komentarze na forum